หน้า: 1 [2] 3
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เจอบทความมา เห็นว่าน่าอ่านดี  (อ่าน 13264 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
http://www.japankiku.com/tour/ohjapan2.html

บทความนี่กล่าวถึงญี่ปุ่นปัจจุบันในมุมมองของ นิติภูมิ เนาวรัตน์
น่าอ่านมากๆครับ เป็นความคิดที่ค่อนข้างจะส่วนบุคคลนะครับ
อ่านแล้วตรงไปตรงมาดี เข้าใจง่าย  หมีโหด~


*มาดันช่วยน้องเดือน  จริงๆแล้วผมกระจู๋นี้ดีนะถึงจะมีคนอ่านน้อยก็เถอะ
บันทึกการเข้า
เข้ามาบอกว่าอ่านนะครับ
อ่านแล้วดีด้วย

ถ้าไม่บอกกลัวว่าจู๋นี้จะหายไป
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
อ๊ะ อ่านเรื่องญี่ปุ่นจบแล้ว กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

สะพรึบสะพรั่ง ณหน้าและหลัง ณซ้ายและขวา ละหมู่ละหมวด ก็ตรวจก็ตรา ประมวลกะมา สิมากประมาณ
อ่านของน้องเดือนแล้ว
อ่านเรื่องของญี่ปุ่นแล้วเหมือนกัน


แต่คนญี่ปุ่น ที่มันมาอยู่แถวที่ตูอยู่นี่
เรื่องงานออกแบบ มันเก่งจริงๆนะ
มันได้ทั้งความอึด ถึก
รวมถึงความคิดที่แหวกแนว ไม่ธรรมดา

ถามมัน มันก็บอกว่า
ไม่มีที่สำหรับคนธรรมดาๆ
ในบ้านมันหรอก

พอมาอ่านบทความเรื่องญี่ปุ่นแล้ว
ก็ยิ่งเข้าใจ การแข่งขันสูง
โลกหมุนเร็ว มึงก็เหนื่อย กูก็เหนื่อย  เอือม

(ช้าลงหน่อยดีไหม  ฮิ้ววว
เก็บเกี่ยวความสุขให้นานขึ้น
มาละเลียดกับชีวิตกันเถอะ)

อ๊ะ ไม่ใช่จู๋โฆษณา
กอลลั่ม ละเลียด ในฟ้อนสุด  กร๊าก
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27 ก.พ. 2008, 11:32 น. โดย ณต » บันทึกการเข้า
อ่านแล้วมันโดนนนนนนน กรี๊ดดดดด

ถ้าถามผม อยู่ญี่ปุ่น มีความสุขตรงไหน
อยู่มาสามปีแล้ว ก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกัน ฮิ้ววว

ญี่ปุ่นมันดีนะครับ สำหรับคนที่สู้ อดทน และอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ในวงเล็บว่า อนาคตจะกลับเมืองไทย
แต่ญี่ปุ่นมันจะไม่โสภาเลย ถ้าคุณคิดจะมาอยู่ตลอดชีวิต
มาสร้างรากฐานที่นี่

มีแต่คนโรคจิต จิตใจคับแคบ เยอะมาก หมีโหด~

ไอ้พวกเด็กบ้าญี่ปุ่น บ้าเกาหลีอะไรเนี่ย เห็นมาเยอะแล้ว
หนีกลับบ้านกันแทบไม่ทัน สนุกได้สองอาทิตย์เท่านั้นแหล่ะ
เคยเห็นเขาจับเด็กดื้อไปเข้าค่ายธรรมะ มันน่าจะมีโครงการ
จับเด็กบ้าเกาหลี ญี่ปุ่น ไปอยู่ประเทศพวกนี้สักคนละเดือน คงจะดี ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

บล็อกในมุมมืด
because we always.....expecting
อ่านหมดแล้ว  เจ๋ง รับเอามาเฉพาะสิ่งดีๆดีกว่า
บันทึกการเข้า

นักเขียนการ์ตูนรายปี
ย้อนไปอ่านภาค 1 ด้วย
ที่เค้าบ่นไว้เป็นข้อๆ

มีอยู่ข้อนึง บอกว่าไม่ชอบญีปุ่นเพราะเวลาพาหมาไปเดินเล่นแล้วหมาอึ ต้องเก็บอึหมาไปทิ้งด้วย

ต้ิองเอาหมาไปอึหน้าบ้านคนอื่นแบบเมืองไทยถึงจะถูกใจใช่มะ
(เก็บกดส่วนตัว กร๊าก)
บันทึกการเข้า
กฎหมายของประเทศเค้าคิดถึงส่วนรวมมาก่อน(แม้กระทั่งเรื่องการใช้ชีวิตประจำวัน) ซึ่งน่าเอาเป็นแบบอย่าง
แต่ประเทศไทยคนนิสัยดีที่เลี้ยงหมาเวลาหมาเค้าอึตามถนนก็เก็บใส่ถุงไปทิ้งนะ
บันทึกการเข้า

นักเขียนการ์ตูนรายปี
กฎหมายของประเทศเค้าคิดถึงส่วนรวมมาก่อน(แม้กระทั่งเรื่องการใช้ชีวิตประจำวัน) ซึ่งน่าเอาเป็นแบบอย่าง
แต่ประเทศไทยคนนิสัยดีที่เลี้ยงหมาเวลาหมาเค้าอึตามถนนก็เก็บใส่ถุงไปทิ้งนะ

ผมไม่ค่อยเจอนะป๋า เกย์แอบ

เมื่อไม่กี่วันนี้เอง
พวกจูงมาอึหน้าบ้านผมตอนเช้า
ผมเอาหนังกะติ๊กยิงพุงหมา
ต่อหน้าเจ้าของเลย

กลัวมันจะมายิงเราคืนเหมือนกัน
 ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

ผมจะเดินไปที่อึหมา แล้วถามเจ้าของว่าจะเก็บไหม
ถ้าเก็บเอาที่คีบแล้วเขวี้ยงเลย (ใส่หมาหรือเจ้าของนี่อีกเรื่อง หมีโหด~)
บันทึกการเข้า

บล็อกในมุมมืด
because we always.....expecting
อ่านภาค 1 แล้ว กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

สะพรึบสะพรั่ง ณหน้าและหลัง ณซ้ายและขวา ละหมู่ละหมวด ก็ตรวจก็ตรา ประมวลกะมา สิมากประมาณ
อ่านของนิติภูมิแล้วนึกถึงป้าเช็ง  อืมมมมห์
บันทึกการเข้า

อ่านแล้วครับ อืมมมมห์
บันทึกการเข้า

เพียง คำพูดคำสูดท้าย  จะรักแค่เธอไปจนวันตาย...
แนะนำตัว                     bij evol
อ่านของพี่บิ๊ค(bickboon)ตั้งแต่ที่เอ็กทีนแล้วล่ะ  อืมมมมห์
ทั้งสาระและไม่สาระปนๆกันไป
กำลังอ่านญี่ปุ่น  ปลื้ม
บันทึกการเข้า
ความขัดแย้งของกาลเวลา     

ช่วงเวลาที่ผ่านมา...
เรามีตึกสูงขึ้น                   แต่มีอารมณ์ต่ำลง
มีถนนหนทางที่กว้างขึ้น       แต่ทัศนคติคับแคบลง
เราจ่ายมากขึ้น                  แต่กลับมีน้อยลง
เราซื้อมากขึ้น                   แต่สนุกสนานน้อยลง
เรามีบ้านที่ใหญ่ขึ้น             แต่ครอบครัวเล็กลง
สะดวกสบายขึ้น                 แต่มีเวลาน้อยลง
มีปริญญาสูงขึ้น                 แต่ไหวพริบลดลง
มีความรู้มากขึ้น                 แต่การตัดสินใจแย่ลง
มีผู้เชี่ยวชาญมากขึ้น           แต่ปัญหาก็ยิ่งมากตาม
มียามากขึ้น                      แต่ความอยู่ดีมีสุขน้อยลง
เราขับรถเร็ว    โกรธมาก     แต่หัวเราะน้อย
เราอยู่ดึก        ดูทีวีมาก      แต่อ่านหนังสือน้อย
เราพูดมาก      รักยาก         แต่เกลียดบ่อย
เราเป็นเจ้าของหลายสิ่งได้    แต่คุณค่าในตนกลับลดลง
เราเดินทางไปกลับดวงจันทร์อย่างตลอดรอดฝั่ง
แต่มีอุปสรรคที่จะข้ามถนน ไปทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านใหม่
เราทำสิ่งที่ใหญ่โตขึ้น          แต่ไม่ใช่สิ่งที่ดีขึ้น
เราทำให้อากาศสะอาด        แต่สร้างมลพิษในจิตใจ
เราเอาชนะอะตอม              แต่พ่ายแพ้ต่ออคติ
เราเขียนกันมากขึ้น             แต่เรียนรู้น้อยลง
เราวางแผนมากขึ้น             แต่สำเร็จน้อยลง
เราเรียนที่จะรีบ                  แต่ไม่เรียนรู้ที่จะรอ
เราสร้างคอมพิวเตอร์มากขึ้น แต่สื่อสารกันน้อยลง
เรากินอาหารจานด่วน          แต่ย่อยได้ช้าลง
มีรายได้ทวีคูณ                  แต่การหย่าร้างกลับมีมากขึ้น
มีบ้านหรูหรา                     แต่ครอบครัวแตกแยก

ใช้เวลากับคนที่คุณรักบ้าง
เพราะว่า เขาหรือเธอจะไม่ได้อยู่กับคุณตลอดไป
จงกอดคนที่คุณรักและใกล้ชิด เพราะมันเป็นสมบัติเดียวที่คุณสามารถให้ได้ด้วยหัวใจ
บอกคู่ของคุณว่า "ฉันรักคุณ"
บอกรักลูกทุกครั้งที่มีโอกาส โดยที่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
จงจับมือ และดื่มด่ำกับช่วงเวลาของกันและกัน
ก่อนที่ความสุขนั้นจะไม่หวนกลับมาอีก 

ที่มา
http://www.taladhoon.com/taladhoon/smfboard/index.php?threadid=7368;start=625

บันทึกการเข้า

กินรอบวง
หน้า: 1 [2] 3
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!