
ถ้าฝืนแล้วมันเหนื่อย
ทำไมไม่พักละ
ถ้าึคิดมากไปแล้วมันปวดหัว
ลองหยุดคิดแล้วให้เวลากับตัวเองบ้าง
หัวใจคน ยังไงมันก็เป็นเนื้อ
ทนความเจ็บได้ไม่ได้มากมายเท่าไหร่หรอก
อย่าทำร้ายหัวใจตัวเองให้มากแล้วกัน

หัวใจแค่เนื้ออ่อนๆ
รู้จักพี่ผู้หญิงคนนึงตอนไปวัด
เค้าเล่าเรื่องความรักของเค้าให้ฟัง
เรื่องราวความรักของเค้า
พอฟังจบ คิดว่าถ้าเป็นตัวเอง
ต้องทนไม่ไหวแหงๆ
แฟนมีผู้หญิงอื่น มากหน้าหลายตา
ไม่กลับมานอนบ้าน 3 เดือน
ผู้หญิงของแฟนโทรมาด่า
ผู้หญิงของแฟนโทรมาฟ้องว่าตบกับอีกคน
พี่เค้าเล่าไปหัวเราะไป
พี่เค้าบอกว่า เหนื่อยนะ
แต่ก็ต้องทน คนเรามันก็มีลิมิต
ไม่ใช่ว่ามีอะไรสะกิดหน่อยก็เลิก
กว่าจะคบกันได้ 3 ปี มันนาน
ก็คิดแหละว่าเลิกไป แล้วคนอื่นจะไม่เป็นเหมือนคนที่เราคบอยู่เหรอ
พี่เค้าอยู่บ้านคนเดียว 3 เดือน เต็มๆ
ไม่เคยโทรจิก ไม่เคยโทรตาม
ถามว่าเศร้ามั๊ย จะเหลือรึ ?
จนมาวันนึง พี่เค้าทนไม่ไหว เลยบอกเลิกแฟน
คิดจะจบแล้ว รักนี้ เดินต่อไม่ไหว
เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไป ไปพักที่โรงแรมก่อน
แล้วโทรไปบอกแฟนว่า
"ปะป๊า ถ้าปะป๊าชอบที่จะเป็นอยู่แบบนี้ ปุ๊กจะเลิกให้นะ
ปุ๊กอยู่ของปุ๊กดีๆ มีแต่ป๊ะป๊า หาเรื่องเดือดร้อนมาให้
ขอร้อง อย่าเอาเรื่องเดือดร้อนมาให้ปุ๊กอีกเลยนะ
เราจบกันแค่นี้แหละ ขอให้ปะป๊ามีความสุข
กับสิ่งที่ปะป๊าเลือกนะ"
แล้วก็วางสาย ปิดเครื่อง ร้องไห้
จนเที่ยงคืน เปิดเครื่อง
ก็มีมิสคอลสิบกว่าสาย และมีข้อความ
ว่า "ปะป๊าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ปะป๊าสัญญาว่าจะไม่ทำให้ปุ๊กเสียใจอีก
กลับบ้านเรานะ "
พี่ปุ๊ก อายุ 30 ปีนี้ แฟน อายุ 28 (หน้าตาดี

)
พี่ปุ๊กเล่าว่า ตั้งแต่วันนั้น
เค้าก็ไม่ทำให้เสียใจ ตอนนี้ก็มีความสุขมาก
ทุกวันนี้ แฟนพี่ปุ๊กก็ให้ออกมาอยู่บ้านเฉยๆ
แฟนเค้าเป็นอินทีเรียดีไซน์ ทำงานคนเดียว
ความรัก ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องทน
มันก็คงไม่ใช่ความรัก
ที่จะมีปลายทางที่ดีแล้วล่ะครับ

ขอแย้งขาดใจเลยค่ะ ว่าไม่เสมอไป
