พอมองย้อนกลับไปแล้วก็ขำนะ
บางฉาก บางตอน เอ่อ เว้ยเห้ย เราเป็นได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่มันก็ยังชัดเจนอยู่ในใจใช่ไหม?
เอาเถอะ ชีวิตใหม่ วันใหม่ สร้างความรู้สึกใหม่ให้ตัวเองดีกว่า
ดูแลหัวใจตัวเอง รักตัวเองกับคนรอบข้างเยอะๆ
// รักครั้งแรก ห่วยแตกมาก เพราะไม่เคยจะยอมเข้าใจอีกฝ่ายเลย
เรียกร้องมากมายตลอด เคยเห็นเค้าร้องไห้ด้วย (แต่ก็เฉยๆ อาจจะเพราะไม่ได้รักเค้าด้วยซ้ำ)
เคยพูดจาไม่ดีกับเค้าหลายอย่าง ทั้งไล่ทั้งผลักไส
พอมาทบทวนแล้วรู้สึกผิดมาก
ทุกวันนี้ เวลาขับรถผ่านตรงที่ที่เคยเอ่ยคำว่า ลาก่อน กับเค้า
ยังแอบขอให้เค้าอโหสิให้อยู่เลย
