เพราะมีสักอันไหมที่เป็นวัฒนธรรมไทยแท้ ๆ.
ที่ชอบออกมารณรงค์ให้แต่งชุดไทยกันบ้างล่ะ, แล้วใครบอกว่าชุดแบบนั้นเป็นชุดไทย
สมัยรัชกาลที่ ๕ พวกเจ้าก็แต่งองค์ทรงเครื่องกันอย่างฝรั่งประยุกต์เข้ากะไทย,
และชุดสตรีที่สมเด็จพระบรมราชินีนาถทรงกำหนด ก็เป็นชุดไทย "ประยุกต์",
วัฒนธรรมไทยแต่เดิมก็รับมาจากอินเดีย เขมร จีน ฝรั่ง ฯลฯ ผสมปนเปไปหมด
จะว่ากันจริง ๆ แล้ว ความเป็นไทยไม่มีจริงหรอกค่ะ.
ไม่ได้อ่านซะหลายวัน
ขออนุญาตเห็นขัดแย้ง
จริงอยู่นะว่าวัฒนธรรมที่เราเรียกว่าไทยหลายๆ อย่างได้รับอิทธิพลจากหลายๆ ประเทศที่ติดต่อค้าขาย หรือแม้แต่จากการถูกปกครองด้วยประเทศนั้นๆ
ลักษณะของการรับวัฒนธรรมอื่น พัฒนาเป็นรูปแบบ เป็นวัฒนธรรมของตัวเอง และส่งผ่าน แพร่ไปยังอีกวัฒนธรรม มันมีอยู่ด้วยกันทั่วโลก ทุกยุคทุกสมัย
เรารับรูปแบบจีนมา จีนเองก็รับรูปแบบอินเดีย อินเดียก็รับฝรั่ง ฝรั่งย้อนกลับมารับแบบจีน ฯลฯ วนเป็นวงเวียนที่ไม่รู้จบ แล้วคิดว่าจะจับตรงไหนว่าเป็นวัฒนธรรมไทย วัฒนธรรมจีน วัฒนธรรมอินเดียล่ะ
ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าสิ่งที่รับมาไม่ได้รับมาเฉยๆ ถ้าได้มองลงไปในรายละเอียดจะเห็นว่า อาจจะก๊อปในตอนแรก แล้วรูปแบบต่างชาติที่ว่าจะถูกพัฒนาให้แตกต่าง กลืนรูปแบบให้เข้ากับรสนิยมของเราเองโดยธรรมชาติ ด้วยวิถีชีวิต พื้นฐานทางวัฒนธรรมเดิมที่แตกต่างกัน เจ้าของรูปแบบนั้นมาเห็นก็คงไม่รู้จักแล้ว
ลองให้คนไทย จีน อินเดีย กับอเมริกัน ทำแฮมเบอเกอร์ เชื่ิอเถอะว่าออกมาไม่เหมือนกัน อาจจะคล้ายแต่ไม่เหมือน นั่นมาจากพื้นฐานการกิน (วัฒนธรรมทางการกิน) ที่ไม่เหมือนกัน
วัฒนธรรมไม่มีอยู่นิ่ง วัฒนธรรมที่อยู่นิ่งๆ คือวัฒนธรรมที่ตายแล้ว มันเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ตามยุคสมัย วัฒนธรรมไทยในปัจจุบันกับอดีตก็คงไม่ใช่เรื่องเดียวกัน ไม่มีอันไหนถูกหรือผิด มันมีเหตุผลและความเหมาะสมในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน อะไรที่ดีควรเก็บไว้ก็เก็บ อะไรที่ไม่เหมาะกับยุคสมัยแล้วก็เลิกไปได้ จะได้อิทธิพลจากไหนก็ไม่ซีเรียส ขอให้เลือกสิ่งที่ดีมาเป็นแบบอย่าง แล้วทำให้เหมาะสมกลมกลืนกับวิถีชีวิตคนไทยของเราละกัน
