เรื่องตำรวจ
เอางี้ดีกว่าค่ะ จำได้แม่นอยู่เรื่องนึง
เคยมีอ.คนหนึ่งสอนอยู่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด วันหนึ่งดวงซวย เจอคนร้ายกระชากกระเป๋า
ในนั้นมีทรัพย์สินมีค่าเยอะมาก ด้วยความตระหนกตกใจ อ.ท่านนั้นรีบโทรตามคุณพ่อ ซึ่งอายุมากแล้ว
ให้ไปสถานีตำรวจทันที อ.อยู่ในสภาพเพิ่งกลับจากตลาด กางเกงขาสั้น แต่งตัวชาวบ้าน
ไปถึงสถานีตำรวจ ตำรวจที่นั่นบอกว่าต้องรอตำรวจคนหนึ่ง (จำไม่ได้แล้วว่ามันสำคัญยังไง) เอาเป็นว่าต้องรอ
ซึ่งท่านกลับไปอาบน้ำที่บ้านพัก อ.รออยู่นานมากกกก ราวชั่วโมงกว่า ท่านจึงเสด็จมา
พอมาถึงท่านก็ใช้ตำรวจชั้นผู้น้อยอีกคนไปซื้อข้าว จัดการธุระปะปังต่าง ๆ นานา โดยไม่สนใจประชาชนที่นั่งตาดำๆอยู่แม้แต่น้อย
จนในที่สุดก็ถึงฤกษ์งามยามเหมาะที่ท่านจะหันมาทำหน้าที่ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ท่านก็ถามแกน ๆ เหตุเกิดตรงไหน จำหน้าได้ไหม
คงไม่ได้คืนแล้วล่ะ บลา ๆ ขนาดอ.บอกว่าน่าจะเป็นเด็กวัยรุ่นแถวนั้น ท่านก็ไม่มีความกระตือรือร้นจะไปดูที่เกิดเหตุเลยแม้แต่น้อย
จนกระทั่ง........ถามไปถามมา รู้ว่าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย และ และ และ รู้ว่าเป็นคนเดียวกับที่
อาจารย์ที่ปรึกษาของท่านตำรวจ (ตำรวจเรียนโทอยู่) จะให้ตรวจสำนวนภาษาในวิทยานิพนธ์ให้ โอ้!!!!
หน้า
ตีนเท้าเป็นหลังมือเลยครับท่านผู้ชม เอางี้!! ขนาดมืดแล้วนะตอนนั้น ยังแค่นจะไปดูอ่ะ ทั้งที่เค้านั่งรอมา2-3 ชั่วโมง
ไม่คิดจะไป สนอกสนใจ กระตือรือร้น ขึ้นมาทันที
อีกวันมีโทรไปถามข่าวคราวที่บ้านด้วยนะ คิดดู..!!
นี่แหละ...............ตำรวจไทย................
