ป๋าเล่าเรื่องตำรวจแล้ว เอามั่ง
เคยมีอยู่หนนึง ตอนเรียนปีสาม
ไปนั่งที่ร้านลัลละบาร์อยู่ซอยแถวๆมนต์นมสด
แถวด้านข้าง ศาลาว่าการกทม.นั่นแหละ
พอร้านมันเลิกตีหนึ่ง เลยออกมานั่งตรงม้านั่ง
ลานข้างๆศาลาว่าการนั่นแหละ ซึ่งก็ไม่ได้เป็นที่ห้ามนั่งแต่อย่างใด
และผมก็ไม่ได้เมาอะไรทั้งนั้น มีเพื่อนผู้หญิงคนนึง
หน้าตาดีแต่งตัวดี และรุ่นน้องสองคนก็ไม่ได้มีท่าทางเด็กแว๊นอย่างใด
และก็นั่งคุยกันเรื่องมหาลัยธรรมดาก่อนจะแยกย้าย
สักพักมีใครไม่รู้ใส่เสื้อยืดตำรวจ(ก็คงตำรวจนั่นแหละ แต่ท่าทางประมาณลุงๆ)
กับมอไซค์ตำรวจมาถามว่า
"ดึกแล้ว มานั่งแถวนี้ทำไม"
ผมก็ถามว่า "เขาห้ามนั่งหรือว่าอะไรครับ"
ถามสุภาพนะครับ เพราะทีแรกคิดงั้น
แกก็ว่า "มันดึกแล้ว มามั่วสุมอะไรกันแบบนี้
กลับบ้านกลับช่องไปได้แล้ว อย่ามานั่งแถวนี้"
จริงๆอีกยาว ประมาณว่าใช้อำนาจ
เพราะไม่พอใจที่เหมือนเราย้อน
ผมและเพื่อนเลยถามซ้ำ อ้าว มันเป็นเขตห้ามนั่งหรือว่าอะไรล่ะครับ
ไม่เห็นมีบอกไว้ แล้วก็ไม่ได้มั่วสุมอะไร นั่งคุยกันเฉยๆ
เป็นนักศึกษาครับ ไม่ได้จะมามั่วสุมอะไร
ปกติตำรวจคงคุ้นแต่กับการสั่งแล้วประชาชนต้องทำตาม
ไม่ค่อยมีความอดทนกับคนมากคำถาม เลยบอก
"งั้นขอค้นกระเป๋าหน่อย ไหน"
ผมก็เฮ้ย นี่มันตอบไม่ได้เลยใช้อำนาจแล้วนะเนี่ย
แต่ยังไงเราก็ไม่มีอะไรก็เปิดกระเป๋าให้ดูกัน
แกดูด้วยท่าทางใช้อำนาจไม่สุภาพอย่างยิ่ง
เกือบๆจะกระชากจากมือผม
พอดีผมมียาพาราแค็ปอยู่แผงนึงในกระเป๋า
พกไว้ประจำ เลยหยิบขึ้นมาให้แกดูแล้วถามว่า เนี่ย
มีเหมือนกันนะยาพารา ผิดกฏหมายไหมครับ
แล้วแค่นั่งคุยกันนี่ ผิดกฏหมายไหม
แกคงปรี๊ด (ก็หวังไว้อย่างนั้น)บอกว่า
"อยากคุยกันมากใช่ไหม อยากนั่งคุยกันมากเหรอ
ไปนั่งคุยกันต่อที่สถานีไหม หา!"
ผมเลยว่า "งั้นขอห้องสารวัตรนะครับ แอร์น่าจะเย็นดี"
ทั้งหมดที่ตอบ ผมตอบด้วยท่าทางสุภาพนะครับ
ไม่ได้ทำท่าเย่อหยิ่งคึกคะนองแต่อย่างใด
จากนั้นแกก็พูดแบบตำรวจๆใช้อำนาจอีกหลายคำ
(แต่ไม่มีเหตุผลสักคำ ว่าทำไมเรานั่งตรงนี้ไม่ได้)
น้องมันบอก งั้นเราไปเถอะพี่ แต่ผมกับเพื่อนว่า
เราไม่ได้ทำอะไรผิด เรามีสิทธิ์นั่งตรงนี้ เวลานี้
เลยปล่อยแกพูดไป จนแกลงท้ายว่า "อย่าให้เห็นอีกนะ"
แล้วขับมอไซค์ แท่ดๆๆจากไป
คืออะไรวะ อย่าให้เห็นอีก
เป็นประสบการณ์ฮาๆของคนที่เคยชินแต่การใช้อำนาจ
(แต่ตอนเจอจริงๆไม่ฮานะ) พวกเขาคือ
ตำรวจประเทศเดียวกับที่ป๋าเลย์เจอเด๊ะๆเลย
