แอบขำแม่หมีห์
(นิดนึงนะแก)
ตอนเด็ก ๆ ตอนนั้น ป. 5 (ตูว่าไม่เด็กแล้วนะ)
คือ ตูเป็นคนที่ท้องไส้ไม่ค่อยจะปกติเหมือนชาวบ้านเค้าอยู่แล้ว
มีอยู่วันนึงพ่อเค้าจะพาไปเที่ยวทะเล โดยนัดหมายกับเพื่อนพ่อที่สุพรรณอีกคนนึง
ลุงคนนี้แกมีลูกชาย 2 คน คนเล็กจะติดตูมาก แบบไปไหนขอตามไปด้วย
ก็เลยมานั่งรถคันเดียวกัน โดยวันนั้นตอนเช้า ตูซัดนมจืดดัชมิลค์ไป 1 ขวดใหญ่
ลืมนึกไปด้วยว่า ตูกินนมตอนเช้าไม่ได้....กินแล้วจะมีอาการทันที
พ่อขับรถมาเรื่อยๆ โดยมี ตู แม่ น้องตู แล้วก็น้องคนที่เป็นลูกชายเพื่อนพ่อตูอีกคนนึง
เป็นเพื่อนร่วมเดินทาง ตอนนั้นพ่อขับถึงเพชรบุรี แล้วจู่ ๆ ตูก็ปวดขี้แต่ไม่มาก
จนกระทั่งผ่านไปหลายปั๊ม จนอดรนทนไม่ได้ก็ขอพ่อให้จอดปั๊ม
แล้วพ่อตูเค้าเกิดแกล้งตู หรือจะดัดนิสัยตูนี่แหละ อีกประมาณ ไม่กี่กิโลจะถึงปั๊มเอสโซ่
แทนที่จะแวะเข้าไปเลย แต่ว่าพ่อตูขับเลยว่ะ....เลยไปเลยน่ะ แล้วตูก็บอกพ่อว่า
"ถ้าพอไม่จอดปั๊ม ก็ขอลงข้างทางก็ได้.." (พูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร)
น้องตูขำใหญ่เลย
จากนั้นพอก็เลิกแกล้ง แวะปั๊มอะไรไม่รู้ แต่จำได้ว่า รถยังไม่ทันจอดสนิท
ตูก็ผลักเบาะแม่ไปข้างหน้าแล้วเปิดประตูวิ่งไปเอง
หลังจากที่ไปปลดทุกข์หนัก เสร็จกิจ ก็จะหาน้ำและทิชชู่
(ก่อนหน้านั้น แม่ตูตะโกนถามแล้วว่าจะเอาทิชชู่หรือเปล่า แต่ตูบอกว่าไม่เอา กะว่าหวังน้ำบ่อหน้าเต็มที่)
แต่ไม่มีว่ะ ทั้งน้ำและทิชชู่
ตูเลย..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สละ กกน. ตัวน้อย ๆ สีชมพู
แล้วก็เดินออกมาด้วยสีหน้าซีดเผือด พร้อมขอ กกน. ใหม่จากแม่
แค่นี้แหละจ๊ะ ไม่มีอะไรมาก
