หน้า: [1] 2
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ปรึกษาเรื่องThesis Animation  (อ่าน 15347 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ตอนนี้ผมหน่ะเรียน ศิลปากร อยู่หน่ะครับ อยาก จะปรึกษาพวกโปร หน่อยว่า ควรจะทำอย่างไรดีพอดีต้องทำ thesis แล้ว
ผมเลยอยากเอาเรื่องมา ให้ อ่านรูปแบบงานเป็นแบบ 3D + motionGraphic โดยThesis ผมจะโชว์ 3 อย่าง
1.composit
2.Lighting + texture
3.Mel scrip
เลยเอาเนื้อเรื่องมาให้ช่วยติกันก่อนนะครับขอความกรุณาด้วย เพราะว่าผมหน่ะแก้เรื่องไป 5 ครั้งแล้วไม่ดีบอกด้วยนะครับ

เรื่อง The Woodwind(The sis)

Scene 1  : The Beginning
Shot 1
กลางคืน / location…ท้องฟ้า
   ค่ำคืนอันมืดมิด ท้องฟ้าเต็มไปด้วยกลุ่มเมฆที่เริ่มเคลื่อนตัวต่ำลงเรื่อยๆ ลมพัดกรรโชกแรงทำให้ต้นไม้เอนเอียงไปตามกระแสลม สายลมพัดแรงขึ้น นำพาเอาสิ่งต่างๆปลิวตามไปด้วย ทั้งเศษใบไม้ กระดาษหนังสือพิมพ์ หนึ่งในสิ่งเหล่านั้นคือเครื่องบินกระดาษลำหนึ่ง ซึ่งลอยมาตามลมอย่างไร้ทิศทาง และไม่มีท่าทีว่าจะตกลงตรงที่ใด เครื่องบินกระดาษลอยอยู่ได้สักพักท่ามกลางแสงสว่างวาบของฟ้าแลบหลายต่อหลายครั้ง ไม่นาน ฝนเม็ดแรกก็ได้ตกลงมากระทบพื้น จากนั้นฝนก็เริ่มทยอยตกมากขึ้น เม็ดฝนหยดแล้วหยดเล่าเกาะบนเครื่องบินกระดาษทำให้มันเริ่มหนัก จนมันต้องตกลงมาบนกองขยะแห่งหนึ่ง ฟ้าแลบอีกครั้งพร้อมเผยให้เห็นหยดน้ำฝนหยดหนึ่ง ที่แตกต่างจากหยดอื่น หยดน้ำหยดนั้นได้หยดลงบนกองเศษขยะทันใดก็มีแสงประหลาดกระจายออกมาจากจากกองขยะนั้น

Shot 2
กลางคืน / location……กองขยะ
ท่ามกลางความมืดมิดแต่ยังมีฝนตกปรอยๆ ที่กองขยะ เครื่องบินกระดาษตกลงและมีหยดน้ำฝนวิเศษหยดลงมาได้ตกลงไปที่หุ่นไม้เสียๆตัวหนึ่ง ลำแสงอาบไปทั่วร่างของหุ่นไม้ ทันใดนั้น หุ่นไม้ก็เริ่มกระพริบตาและขยับแขนขา เพียงครู่เดียวมันก็ลุกขึ้นนั่งได้ มันมองไปรอบๆพร้อมกับสะบัดหัวอย่างงุนงง ท่าทางยังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน

Scene 2 : Finding out
Shot 1
กลางคืน / location……กองขยะ
ฝนหยุดตกแล้ว แต่ยังมีน้ำขังอยู่เป็นแอ่งๆโดยรอบ หุ่นไม้แหงนหน้ามองไปทางซ้ายที ทางขวาที ไม่นานก็เริ่มก้าวเดินออกมาจากกองขยะ เดินลงไปพร้อมกับความสงสัยที่อยู่เต็มหัว ขณะที่มันเดินอยู่นั้น ก็มีหิ่งห้อยน้อยใหญ่เปล่งแสงระยิบระยับลอยมารอบๆตัวมัน หุ่นไม้มองอย่างงงๆ ไม่รู้จักว่าคืออะไร ลองเอามือพยายามจะแตะดู แต่ก็จับไม่ทัน
บทพูด
หิ่งห้อย      : พวกเราดูสิ หุ่นไม้มีชีวิตล่ะ
หุ่นไม้      : พวกเจ้าเป็นใครน่ะ 
หิ่งห้อย      : พวกข้าคือหิ่งห้อย
หุ่นไม้      : หิ่งห้อยคืออะไร? คือแสงไฟหรือ?
หิ่งห้อย      : จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิดนัก
หุ่นไม้      : แล้วทำไมหิ่งห้อยนั้นไม่มาบินรวมกับพวกเจ้าล่ะและยังไม่พูดกับข้าด้วย (ชี้ไปที่พระจันทร์
                                  มันคงเหงาสินะที่จะต้องลอยอยู่คนเดียวในความมืดมิด)
หิ่งห้อย      : นั่นมันพระจันทร์ ไม่มีชิวิตหรอก เมื่อไม่มีชีวิต ก็ไม่มีหัวใจ ไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น
หุ่นไม้      : จริงหรอ แล้วหัวใจคืออะไร ทำไมทำให้เรามีความรู้สึกได้ด้วยหล่ะ
หิ่งห้อยเงียบแล้วบอกว่า
หิ่งห้อย      : ข้าก็ไม่รู้หรอกแต่ข้าจะเป็นเพื่อนร่วมทางกับเจ้าได้ไม่ว่าไกลซักเพียงไหน
หุ่นไม้พยักหน้าตอบรับ แลัวทั้งคู่ก้อออกเดินทาง
                                            *** *** ***** ***** ****
(เกิดจากการหลุดจากโดนน้ำฝน หลุดจากโดนแสงแดดมาก เป็นต้น)หุ่นไม้ได้นิ่งคิดและตัดสินใจว่าจะตามหาหัวใจของตนเองไม่ว่ามันจะอยู่ที่ใด โดยมีกลุ่มหิงห้อยเป็นเพื่อนร่วมทาง
ตลอดทางมันก็ได้พบว่าชิ้นส่วนของมันค่อยหลุดไม่ได้(หลุดธรรมดา มีประกายไฟหรือควันด้วย) ลงออกจากร่างทีละชิ้น 2 ชิ้น ทำให้มันคิดว่าถ้าไม่รีบหาหัวใจของตนให้เจอมันจะต้องตายแน่ ๆ
หุ่นไม้เริ่มท้อแท้ในการหาหัวใจของมัน แต่มันก็มีหิ้งห้อยคอยให้กำลังใจไม่ขาดทำให้มันมีกำลังใจหาต่อไป ทันใดนั้น แต่ก็ยังหาไม่เจอซักทีช่วงเวลาที่เปรียวเหงาหุ่นไม้ได้เปิดช่องตรงหน้าอกทางซ้ายออกดู และได้เจออะไรบางอย่างในนั้น สิ่งที่อยู่ในนั้นคือกระดาษสีน้ำตาล มันจึงหยิบมาดู
(*เศษกระดาษนี้จริงแล้วเป็นเครื่องบินกระดาษ)
 มันได้เปิดดูก็พบว่าสิ่งที่มันถือคือแผนที่ไปหาหัวใจนั้นเอง หุ่นไม้เริ่มมีกำลังใจขึ้นและออกเดินทางไปพร้อมกับกลุ่มหิงห้อย เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า วันแล้ว วันเล่าหุ่นไม้ก็ได้ไปถึงจุดมุ่งหมาย มันได้เห็นตอไม้ตอหนึงที่ตายแล้ว มันจึงเดินเข้าไปดูปรากฏว่ามีสิ่งของอยู่ในตอไม้นั้นสิ่งของนั้นมีลักษณะ เป็นสีเงินมันวาวเหมือนเหล็กที่ยังไม่ขึ้นสนิม
หิงห้อย                     : นั้นคือหัวใจเจ้าหรือเปล่า
หุ่นไม้                       : ไม้รู้สึก อาจจะใช่ก็ได้มั้ง
มันได้หยิบขึ้นมาขณะที่หยิบของสิ่งขึ้นขึ้นมา ทันใดไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก้อนสีเงินที่อยู่ที่มือของหุ่นไม้ได้ละลายเป็นฝุ่นผง ละลายหายไปเป็นฝุ่นละอองสีขาวๆ สิ่งนั้นกำลังจางสลายไป หุ่นไม้ได้หลับตาลงพร้อมทั้งได้ยินเสียง
และได้คิดถึงความผูกพันของเพื่อนระหว่างทาง ซึ่งในที่นี้ก็คือหิงห้อยนั้นเอง ได้มีภาพเหตุการณ์เก่าๆ ที่มันตามหาหัวใจของมันปรากฏขึ้นในหัว ทั้งที่เจออุปสรรคต่างๆ และเจออะไรต่อมิอะไรแต่มันก็ยังไม่ท้อ
เพราะว่ามันมี หิงห้อยเป็นเพื่อนและคอยให้กำลังใจเสมอๆ  แล้วฝุ่นผงเม็ดสุดท้ายก็ได้ สลายไปจากมือ ทันใดน้ำตาได้เริ่มไหลออกจาก ตาของหุ่นไม้
หิงห้อย                     : เจ้าเป็นอะไรมากหรือเปล่าไม่ต้องเสียใจไปนะ ถึงไม่มีหัวใจแล้วก็ยังมีข้าอยู่เป็นเพื่อนทั้ง
                                     คน
หุ่นไม้                       : ข้าไม่ได้เสียใจหรอกหิ้งห้อยข้าดีใจต่างหาก
หิงห้อยงงกำคำตอบนั้น
หุ่นไม้                       : ถึงข้าจะไม่ได้หัวใจมาแต่สิ่งที่ข้าได้มามัน คือสิ่งที่มีค่ามากกว่าวัตถุที่เราตามหาอยู่สิ่งนั้นคือ
        ความผูกพันความเป็นเพื่อนไม่ว่าข้าจะท้ออย่างไรข้าก็มีเจ้าอยู่เป็นเพื่อนเสมอๆ  ไม่ว่าข้าจะมี
                                  หัวใจหรือไม่มันไม่สำคัญแล้วหล่ะ มันยิ้มให้กับหิงห้อย
ทันใดนั้น ช่องใส่ของตรงอกซ้ายของหุ่นไม้ เกิดเปิดขึ้นแล้วแสงเจิดจ้าก็สว่างออกมาจากตัว กลุ่มหิงห้อยได้บิน ๆ เข้าไปในช่องทางอกซ้ายของมัน และบอกว่าต่อไปนี้ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าและอยู่ในตัวเจ้ายามที่เหงาตลอดไปหุ่นไม้ข้าจะคอยเป็นหัวใจให้เจ้า ไม่ว่าเจ้าทุกหรือสุขก็จะมีข้าให้กำลังใจอยู่ภายในตัวเจ้าเสมอๆ จงอยู่อย่างมีความสุขและใช้หัวใจให้คุ้มค่านะ วูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ แสงได้หายไปแล้วประตูของหัวใจก็ถูกปิดลง
หุ่นไม้ตะโกน คำว่า ขอบคุณมาก เสียงนั้นลอยในป่าแล้วฉากทุกอย่างก็เริ่มมืด จนหายไป แล้วก็จบ
         
บันทึกการเข้า
ไปเรียนอะไรที่ศิลปากรหรือครับ แบบว่าคณะอะไรเหรอ
บันทึกการเข้า

ในหมู่คนตาบอด คนตาบอดข้างเดียวได้เป็นราชา
โอ้ ศิลปากรด้วย พวกเยอะ

อ่านๆ ดูยังไม่ค่อยเห็นเป็นรูปธรรมครับ (สงสัยต้องตัดมาเป็นสเก็ตช์)
คงเพราะผมเองก็จบมาคนละสาขาด้วยเลยนึกไม่ออก
ว่าแต่เรียนอะไรครับนี่
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
น่าจะลองร่างสตอรี่บอร์ดมาดูก่อนนะครับ ค่อยว่ากันอีกที
บันทึกการเข้า
เออๆ เขาเรียกสตอรี่บอร์ดนี่เอง นึกไม่ออก กร๊าก
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
จัดไปคับ พี่แอนเคยเหงหน้าผมแล้ว จำไม่ได้เอง 5 5+ ที่วันนั้นพี่ไปดูงาน thesis เดค ปล่อยเสือเข้าป่าไง ที่ผมยืนอยู่กับพี่เก้อแล้วพี่เก้อบอกว่าคนนี้พี่แอนอะ จำได้ยังพี่ ส่วน บอร์ด คงจะต้องให้เสร็จก่อน 15 เพราะ 15 ส่ง animatic 555+  กร๊าก
บันทึกการเข้า
อ๋อ คนที่ผอมแห้งๆ ใช่มะ (ตูเดามั่ว)
ตกลงอยู่เดคหรือไอซีทีครับ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
เอาเฉพาะช๊อตเปิดเรื่องก่อนนะครับ
คือเข้าใจว่าจะใช้เครื่องบินกระดาษเป็นตัวนำไปสู่ตัวเอกคือช๊อตที่สองใช่มั้ยครับ  แต่ พอดี พออ่านมาถึงประโยคนี้
ฟ้าแลบอีกครั้งพร้อมเผยให้เห็นหยดน้ำฝนหยดหนึ่ง ที่แตกต่างจากหยดอื่น หยดน้ำหยดนั้นได้หยดลงบนกองเศษขยะทันใดก็มีแสงประหลาดกระจายออกมาจากจากกองขยะนั้น

ผมมองไม่เห็นภาพของฝนเม็ดนั้น ความแตกต่างของเม็ดฝนหยดนั้นที่ทำให้มันแตกต่างจากเม็ดอื่น คืออะไร
 แล้วแสงประหลาด ที่ว่า เข้าใจว่าต้องการให้เอาไปเชื่อมกับฉากเปิดตัวหุ่นกระบอก  
แต่ผมว่าถ้าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีเหนือจินตนาการไปอีกระดับ ก็น่าจะโอเค แต่ถ้าไม่
 ยังเป็นแฟนตาซีที่ยึดหลักพื้นฐานความเป็นจริงอยุ่บ้าง การใช้แสงสว่างวาบๆ เพื่อเปิดตัว ถึงจะเรียกมันว่าแสงประหลาดก็เถอะ
ผมว่ามันไม่น่าจะทำให้มันเด่นได้ในบรรยากาศที่มีฝนตกและฟ้าแล็ปตลอดเวลาแบบนี้ แต่ถ้า เปลี่ยนจากหุ่นกระบอกเป็นหุ่นยนต์ก็ไม่แน่
ประกายของแสงประหลาดนั้น ก็ทำให้เป็น ประกายไฟฟ้าช้อต ของหุ่นยนต์ตัวนั้น อะไรประมาณนี้

แต่พอมาอ่านฉากสอง ซึ่งต้องการจะสื่อว่า ไอ้แสงประหลาดนั้น มันเป็นตัวชุปชีวิตของหุ่นไม้ตัวนี้  ผมก็ขอแนะนำให้
ลดบทบาทของบรรยากาศฟ้าร้องฟ้าแล๊ปลงซะหน่อย
หรือว่า ทำได้ ก็ โอเค  แต่ ก็ให้ระวัง แสงมันจะแข่งกัน เพราะ จากช๊อตที่ตามเครื่องบินกระดาษมา จนเปลี่ยนมาจับภาพหยดฝนเม็ดนั่นอีก  
และมาถึงแสงประหลาด  ไม่ได้ ใช้มุมที่กว้างมากแน่ๆ

ตอนแรกจะลอง แนะนำตามความคิดเห็นของตัวเองให้หมด แต่พออ่านๆไป ก็ไม่แน่ว่าอาจจะทำได้
แต่อย่างที่บอก สตอเบอรี่ บอร์ด (หวานซะ) เป็นตัววัดว่าเราจะสื่อจินตนาการออกมาได้มากน้อยแค่ไหน.....
บันทึกการเข้า

ล้ำลึกคนึงหาในดวงจิต ใจเคยคิดตัดสวาทมิอาจสิ้น
ดั่งก้านบัวหักกลางชลาสินธุ์ ผิว่าสิ้นไร้เยื่อยังเหลือใย
เอาเฉพาะช๊อตเปิดเรื่องก่อนนะครับ
คือเข้าใจว่าจะใช้เครื่องบินกระดาษเป็นตัวนำไปสู่ตัวเอกคือช๊อตที่สองใช่มั้ยครับ  แต่ พอดี พออ่านมาถึงประโยคนี้
ผมมองไม่เห็นภาพของฝนเม็ดนั้น ความแตกต่างของเม็ดฝนหยดนั้นที่ทำให้มันแตกต่างจากเม็ดอื่น คืออะไร
 แล้วแสงประหลาด ที่ว่า เข้าใจว่าต้องการให้เอาไปเชื่อมกับฉากเปิดตัวหุ่นกระบอก  
แต่ผมว่าถ้าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีเหนือจินตนาการไปอีกระดับ ก็น่าจะโอเค แต่ถ้าไม่
 ยังเป็นแฟนตาซีที่ยึดหลักพื้นฐานความเป็นจริงอยุ่บ้าง การใช้แสงสว่างวาบๆ เพื่อเปิดตัว ถึงจะเรียกมันว่าแสงประหลาดก็เถอะ
ผมว่ามันไม่น่าจะทำให้มันเด่นได้ในบรรยากาศที่มีฝนตกและฟ้าแล็ปตลอดเวลาแบบนี้ แต่ถ้า เปลี่ยนจากหุ่นกระบอกเป็นหุ่นยนต์ก็ไม่แน่
ประกายของแสงประหลาดนั้น ก็ทำให้เป็น ประกายไฟฟ้าช้อต ของหุ่นยนต์ตัวนั้น อะไรประมาณนี้

แต่พอมาอ่านฉากสอง ซึ่งต้องการจะสื่อว่า ไอ้แสงประหลาดนั้น มันเป็นตัวชุปชีวิตของหุ่นไม้ตัวนี้  ผมก็ขอแนะนำให้
ลดบทบาทของบรรยากาศฟ้าร้องฟ้าแล๊ปลงซะหน่อย
หรือว่า ทำได้ ก็ โอเค  แต่ ก็ให้ระวัง แสงมันจะแข่งกัน เพราะ จากช๊อตที่ตามเครื่องบินกระดาษมา จนเปลี่ยนมาจับภาพหยดฝนเม็ดนั่นอีก  
และมาถึงแสงประหลาด  ไม่ได้ ใช้มุมที่กว้างมากแน่ๆ

ตอนแรกจะลอง แนะนำตามความคิดเห็นของตัวเองให้หมด แต่พออ่านๆไป ก็ไม่แน่ว่าอาจจะทำได้
แต่อย่างที่บอก สตอเบอรี่ บอร์ด (หวานซะ) เป็นตัววัดว่าเราจะสื่อจินตนาการออกมาได้มากน้อยแค่ไหน.....
ขอบคุณครับ 555+ เด๋วผมลองทำมาให้ดู
ถูกต้องแล้วพี่ แอน 55 5
บันทึกการเข้า
ยกมือถามงับ...

ทำไมถึงเลือกใช้เครื่องบินกระดาษเป็นตัวนำทางตอนแรกงับ งิ...?
เพราะว่าต้องการสื่อความหมายอันใดหรือเปล่า?

อยากเห็นหุ่นไม้ไวๆ งับๆ
แบบสเก็ชต์ก็ได้ อยากเห็ลล์ง่ะงิ
บันทึกการเข้า
เดาว่าต้องเป็นน้องหลานเดค นิเทศศิลป์แน่เลย

ปล. ทำไม่เป็นหรอก จะรอชมนะจ้ะ
บันทึกการเข้า

เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราทำปัจจุบันให้ดีได้
เราเจอกันอีกแล้ว ไว้จะรอดูขั้นต่อไปแล้วค่อยคอมเมนท์เหมือนเดิมนะครับ  เจ๋ง
บันทึกการเข้า

- R u Happy with ur Rock&Roll ? -
สตอรี่ บอร์ด จะมายางงงงงงงงงงงงงง อยากเห็นแล้วววววววววววววววววววววววว
บันทึกการเข้า
เอ้าใจเย็นกันครับพี่ น้อง - - ทำอีก อีกโปรเจคที่ค้างอยู่กำลังเผาไฟไหม้ได้ที เลย แหะๆๆๆๆๆ ยังไง character + board + animatic จะมาวันที่ 15 ครับพี่น้องครับ ขอบคุณทุก comment นะครับ- - กลัวเผางานเน่าๆ ให้ดูจิงๆ 5 5+
ยกมือถามงับ...

ทำไมถึงเลือกใช้เครื่องบินกระดาษเป็นตัวนำทางตอนแรกงับ งิ...?
เพราะว่าต้องการสื่อความหมายอันใดหรือเปล่า?

อยากเห็นหุ่นไม้ไวๆ งับๆ
แบบสเก็ชต์ก็ได้ อยากเห็ลล์ง่ะงิ

ชื่อเรื่องชื่อ woodwind เท่าที่ผมคิดเครื่องบินกระดาษ มันเป็นของเล่นชิ้นแรกสมัยตอนเด็กๆ มันมีอะไรแผงอยู่หลายอย่างครับ
เพราะเท่าที่ผมจำความได้ผมประดิษฐ์ของเล่นชิ้นแรกมาเล่น ก็คงจะเปนเจ้าเครื่องบินกระดาษนี่แหละ ผมก็เลยนำมันมาเป็นตัวเชื่อม
ไปสู่ของเล่นชิ้นต่อไป ชิ้นต่อไป แล้วอีกอย่าง เครื่องบินกระดาษนี่ก็ คือแผนที่ลายแทงไปหาหัวใจหน่ะครับ ^^
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แบบ sketch ครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11 ต.ค. 2007, 19:08 น. โดย SIR...ARAGORN » บันทึกการเข้า
อันนี้ต้องทำให้เสร็จก่อน thesis หน่ะครับ เผากันไฟใหม้ - - วันต่อวัน อาทิตย์ต่ออาทิตย์ เฮือก
บันทึกการเข้า
หน้า: [1] 2
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!