เปลี่ยนเรื่องดีกว่า
เป็นเรื่องของเพื่อน พลังแฝงมันโหดกว่า
เรื่องชื่อว่า พลังบลูเทนนิ่ง
ตอนนั้นเรียนด้วยกันที่ปานะพันธ์ตอนปสี่
ตานี่ชื่อจามร มันตัวบักควายมาก ไม่ใช่โตก่อนวัย
แต่มันเรียนซ้ำมาห้าปีแล้ว ก็เลยตัวใหญ่กว่าใครเขา
ทีนี้ตอนนั้น เรียนวิชาภาษาอังกฤษ
เราก็หัดใช้ปากกาคอแร้งกัน ไม่รู้จักอ่ะเด้ อ่อนอ่ะเด้
จุ่มหมึกคาเมลมั่ง ปาร์คเกอร์มั่ง แล้วแต่เงินในกระเป๋าและความไฮโซ
ทีนี้เด็กนักเรียนอ่ะเนาะ เขียนหมึกมันก็เลอะมือ
พอพักเบรคก็ลงไปล้างมือ ล้างหน้ากัน บางทีเลอะเสื้อก็มี
วันนั้นปุกก็เดินลงมาข้างล่าง ล้างมือกับเพื่อนอีกคน
จามรมันก็ลงมาด้วย
สักแปบ มันยิ้ม
เฮ้ยฟันน้ำเงิน
ถามมัน จามร ทำไมนายฟันน้ำเงินน่ะ
มันบอก เธอไม่รู้เหรอ
แล้วมันก็ฟาดหมึกหมดขวดเลย อึ้กๆๆๆ
แล้วยิ้มยิงฟัน
อารมณ์ตอนนั้นคือหลอนมากๆ มันจะตายไหม
ผลคือ มันไม่เป็นอะไรเลย
จามรมันมีพลังบลูเทนนิ่ง โหดยิ่งกว่าตูอีก