มีเรื่องอยากระบายค่ะ

คือเดือนทำงานพิเศษอยู่ที่มหาลัย คือทำร้านการ์ตูน
แล้ววันๆนึงก็จะมีเด็กมาแวะเวียนใช้บริการพอสมควร
แล้วแบบ...เดือนก็อยู่ปี 3 แล้วง่ะ
ก็แก่แล้วอะนะสำหรับชีวิตมหาลัย
บางทีเวลามีเด็กมายืมหนังสือ
อย่างปี 1 ปี 2 ไรเงี้ย
เวลามันมองจิกๆ ไม่ก็พูดห้วนๆ ไม่มีหางเสียงบางทีรู้สึกหงุดหงิดจังเลยค่ะ

รู้สึกแบบว่า เออ ทำไมเดี๋ยวนี้คนเรามันพูดกะคนอื่นนี่มันไม่มีมารยาทขนาดนี้เหรอ
ขอแตกเป็นประเด็นถามเลยละกันนะคะ
- เดือนคิดมากใช่มะ หรือว่ามันเป็นปกติ

แต่เดือนว่าการที่คนเราสุภาพ พูดคะพูดครับซะหน่อยมันไม่น่าจะเสียหายอะไรนะ
คือเดือนมองว่ามันไม่ใช่แค่รุ่นพี่รุ่นน้องอย่างเดียวง่ะ เวลาไปร้านอาหารหรือไปใช้บริการอะไรซักอย่างนี่
ก็ไม่ควรดูถูกผู้ให้บริการจริงมะ
อย่างในละครที่คุณหญิงคุณนายจิกหัวคนใช้เนี่ย

- เรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องเนี่ย
• มีรุ่นน้องโรงเรียนอยู่ 2-3 คน
เวลาอยู่ในโรงเรียน เจอกันมันก็เฉย
แต่พออยู่มหาลัย เจอทีไรไหว้ปะหลกๆ

ที่มหาลัยอื่นเป็นไงไม่รู้นะ
แต่ที่นี่ (บางคณะ - เช่นคณะเดือนเป็นต้น) เค้าสอนให้น้องเคารพรุ่นพี่
แต่แค่แก่กว่าปีเดียว ไม่ต้องไหว้ตูขนาดนั้นก็ได้

แค่ทัก แค่คุยดีๆ มีหางเสียงมั่งก็พอ สำหรับเวลาไม่สนิทน่ะนะ
ถ้าสนิทกันเมื่อไหร่ก็อีกเรื่องนึง
• มีน้องคนนึงมาเช่าการ์ตูนตั้งแต่มันอยู่ปี 1
พอมาปี 2 รู้ว่าอยู่คณะเดียวภาคเดียวกะเดือน
หลังจากนั้นพอเจอกัน มันก็ไหว้ปะหลกๆ ทันที
