แถวเลียบทางด่วน เอกมัย รามอินทรา เมื่อสักปีสองปีก่อนเยอะมาก
ยังเคยไปแอบดูเหมือนกัน
พวกตัวแข่ง (มันมีแข่งกัน เรียกคนที่แข่งว่าตัวแข่ง)
จะถูกจ้างวานจาก พวกร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์มาเลยนะ เงินดีด้วย
มีหน้าที่คือ ขี่ฉวัดเฉวียน เล่นท่า และโชว์รถแรง
ยิ่งชนะ ยิ่งได้เงินเยอะ เหมือนพรีเซนเตอร์ประจำร้านเลย
แต่เปลี่ยนบ่อย เพราะพวกนี้ตายไม่ค่อยดี
ที่เคยเจอ ยืนบนเบาะ เอาเท้าข้างนึง คุมแฮนด์ก็เคยเห็น
แต่ด้วยความเร็วร้อยกว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมงนะ
พวกนี้ ทำตำรวจพิการ และเสียชีวิตทุกปี
บางครั้งแอบด่าตำรวจ ทำไมจับเด็กแว๊น ต้องทุบด้วย
โคตรไม่มีมนุษยธรรมเลย
พอได้คุยกับตำรวจ ถึงได้รู้ว่า ถ้าจับแบบปกติ
เจอเด็กแว๊น ชนแขนขาหักมานักต่อนักแล้ว
สู้กันตาต่อตา ฟันต่อฟัน เหมือนมนุษย์หินดี ประเทศเรา
ถามว่า ทำไมเด็กแว๊นชอบปากแดง
ก็คนไทย ชอบคนปากแดงกันทั้งนั้น
เด็กแว๊นก็คนเหมือนกันนะเฟ้ย ไม่เห็นแปลก
และเงินไม่ได้มีเยอะ พวกน้ำยาอุทัย
มันถูก และให้สีชัด ซิ่งมอเตอร์ไซค์แรงๆ
สีก็ไม่หลุดไปตามลม เลียปาก บางทียังไม่ค่อยลอกเลย
หมั่นเติมนิด ก็สวยแบบแว๊นๆได้ละ
แต่คงไม่ขอติอะไรพวกกลุ่มคนเหล่านี้ในเรื่องการแต่งตัวนะ
รสนิยม เป็นเรื่องที่ตัดสินด้วยมาตรฐานไม่ได้
แต่ขอด่าเรื่อง แม่งชอบขี่รถสวี๊ดสว๊าดหน่อย
ชอบชนกระจกข้างแทบหลุดประจำ ส่งเสียงดังไม่เลิก
แถมไอ้เสียงท่อ ที่ไปโมมา เวลาขี่ๆมันดังปั้งเหมือนยิงปืนนี่
ขอเถอะ ได้ยินทีไร ตกใจแทบบ้าทุกที
