หน้า: [1]
 
ผู้เขียน หัวข้อ: วงการมายาในอนาคต  (อ่าน 5857 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ถามกันเล่นๆครับ พอดีๆไม่ได้ว่างนะ แต่ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆ
มันก็แว๊บเข้าหัวมาเอง

เรื่องของเรื่องคือผมคิดไปเรื่อยๆว่า เออเกมสมัยนี้มันเหมือนจริงจังเลยนะ
วงการทรีดีก็ด้วย ซีจีไอสมัยนี้มันสมจริงมากซะจนแยกไม่ออก

แล้วในอีกสิบปี หรือยี่สิบปี (ถ้าโลกไม่บึ้มซะก่อน)
วงการนี้มันจะเป็นยังไงมั่งครับ

เพราะเมื่อเทคโนโลยีพัฒนาขึ้น จนทำอะไรออกมาได้เนียนเปรี๊ยะๆขนาดนี้
ตอนแรกผมคิดว่า แบบนี้เราก็สามารถสร้างไอด้อลออกมาได้ดั่งใจเลยสินะ
อยากได้พระเอกนางเอกหน้าตายงไงก็จัดให้ได้หมด
แต่มันก็ยังติดปัญหาเรื่องที่ว่า หนังหรือละครที่มันขายได้ ไม่ใช่แค่เพราะบทดี
แต่เป็นเพราะเรื่องของแฟนคลับนักแสดงมากกว่า

เมื่อถึงยุคที่ทุกอย่างเฟกหมด จะเกิดอะไรขึ้นบ้างครับ?
คนเราจะเปลี่ยนไปกรี๊ดกร๊าดไอด้อลกันเลยไหม?

หรือก่อนจะถึงตรงจุดนั้น ถ้ายังมีดาราที่เป้นคนจริงๆอยู่
แต่เทคโนโลยีมันทำเหมือนคนจริงได้แนบเนียนแล้ว
ปัญหาพวกแอบถ่ายดารา หรือคลิปหนัง หื่น จะเป็นปัญหาลุกลามได้รึเปล่าครับ
ในเมื่อมีคนที่สามารถปลอมหน้าดาราคนนั้น มาทำเป้นคลิปปลอมปล่อยตามอินเตอร์เน็ทได้อีก

โอ้โห เทคโนโลยีมันน่ากลัวจังนะครับ
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มีความเห็นยังไงบ้างครับ กับปรากฏการณ์ที่เราถูกเทคโนโลยีทำลายมนุษยชาติ
โดยที่ไม่ต้องรอให้หุ่นยนตร์ปัญญาประดิษฐ์คิดล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์เองเลย
เทคโนโลยีธรรมดาๆนี่แหละ ที่ทนุษย์ใช้ไปในทางที่ผิด มันก็อาจเกิดปัญหาร้ายแรงได้พอๆกัน
บันทึกการเข้า

เ ข ย่ า ก่ อ น ดื่ ม    ไ ม่ มี แ ล ค โ ต บ า ซิ ล ลั ส

http://www.littlemee.net


ก็มีแล้วนะครับ ดาราที่เป็นดิจิตอลทั้งหมด

ที่ญี่ปุ่นเลยเจ้าตำรับ โอตาคุ งุงิ เต็มไปหมด  ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
เอาอีกซักสิบปีสิครับ
ให้มันไม่ใช่แค่ของใหม่
ถ้ามันเป็นชีวิตประจำวัน
ชีวิตคนเราจะเป็นยังไงกันบ้างครับ
บันทึกการเข้า

เ ข ย่ า ก่ อ น ดื่ ม    ไ ม่ มี แ ล ค โ ต บ า ซิ ล ลั ส

http://www.littlemee.net


ง่อยเปลียเสียขาครับ  ฮิ้ววว

ตื่นมามีเครื่องจับแต่งตัว โครมๆ
จับไปนั่งกินข้าวเช้า ดีไม่ดี มีเครื่องป้อน
แล้วจับไปโยนเข้าแคปซูล บินไปที่ทำงาน

ไปถึงที่ทำงาน นั่งกดๆ จิ้มๆ คีย์บอร์ด

เอ๊ะ ดูการ์ตูนเนตเวิร์ค มากไปรึเปล่า  ง่ะ
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
มีไฮเปอร์ซุท ไว้ใส่ทั้งตัว พร้อมแว่น หูฟัง
เซนเซอร์กระตุ้นประสาทสัมผัสทุกอณูของร่างกาย
ในภาพเห็นว่าโดนเป่าหู ก็จะรู้สึกว่าโดนเป่าหู
รู้สึกทุกอย่าง และสามารถติดต่อกันผ่านทางไฮเปอร์ซุทนี่ได้

โอ้ว  หื่น




// ช่วยคิดต่อด้วยสิ  หื่น
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R




มีไฮเปอร์ซุท ไว้ใส่ทั้งตัว พร้อมแว่น หูฟัง
เซนเซอร์กระตุ้นประสาทสัมผัสทุกอณูของร่างกาย
ในภาพเห็นว่าโดนเป่าหู ก็จะรู้สึกว่าโดนเป่าหู
รู้สึกทุกอย่าง และสามารถติดต่อกันผ่านทางไฮเปอร์ซุทนี่ได้

โอ้ว หื่น




// ช่วยคิดต่อด้วยสิ หื่น


ลุงหมายถึงได้นอนหนุนตักแม่ผ่านไฮเปอร์ซุท  ...มันจะสู้นอนหนุนตักแม่ตัวเป็นๆ อุ่นๆ ได้ยังไงล้า  กรี๊ดดดดด





ทำให้เหมือน...มันก็ต้องมีต้นแบบ

ต้นแบบที่มีอารมณ์...ก็คือนักแสดง

เง็กว่านักแสดงไม่ใช่แค่หุ่นที่ถูกบังคับให้พยักหน้าได้ตามสคริปสไลต์นะ  แต่เป็นคนที่มีหน้าที่และมีความสามารถเลือกสื่อสารอารมณ์ของบทได้...นั้นล่ะหน้าที่ของนักแสดง

บทเดียวกัน  ต่างวาระ  ต่างผู้กำกับ  ต่างนักแสดง  อรรถรสต่างกันฟ้ากับเหว



อะสรุปง่ายๆ นะ   ต้นแบบของอารมณ์มันต้องมาจากนักแสดงค่ะ  ถ้าเราคลั่งไอดอลปลอมๆ ตัวไหน  เราก็คงตามกรี๊ดทีมงานนั้นๆ มั้ง 555

อย่างที่พระเจ้าตาว่าไว้   ใจคนยากแท้หยั่งถึง 

ศิลปะกับเทคโนโลยีมันจะควบคู่กันไปเหมือนกับการพัฒนาของเชดสีโจตัน  เดี๋ยวนี้ผสมได้เป็นล้านเชดสีแล้วนะ ลันล้า
บันทึกการเข้า

But there is not enough time,
And there is no, no song I could sing
And there is no, combination of words I could say
But I will still tell you one thing
We're better together.
ไม่รู้เหมือนกันครับ
พอดีผมอยู่วงการไล้เวฟ
บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM


เรนเด้อกันไป
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
อ่านชื่อจู๋ตอนแรกนึกว่า Autodesk Maya เหมือนกัน  กร๊าก
บันทึกการเข้า

50 levels avaliable, 22 secrets levels avaliable :P
จู๋เทคโนโลยีนะเนี่ย น่าไปโผล่ห้องคอม เจ๋ง

เคยอ่านมา ที่ญี่ปุ่นเขาก็มีแล้วนะครับไอ้แบบที่ว่า
ก็คือมีนางดิจิทัล เอาไว้เพื่อบำบัดราคะเลย
(แล้วก็นึกถึงตุ๊กตายางของญี่ปุ่นที่ตัวละแสน ตอนนี้ที่ตรงนั้นเริ่มพัฒนาให้ตอบสนองได้แล้ว อีกสิบปีคง..)

เฮ้ยๆ วนกลับมาวงการมายา
ต่อไปเราคงไม่ได้ดูกันบนจอแบนๆ แล้วมั้งครับ
ไอ้แบบโฮโลแกรมนี่ก็ใช่จะเกินเอื้อมแล้ว รอแค่เทคโนโลยีมันราคาถูกลงแค่นั้น
ต่อไปเราคงดูคอนเสิร์ตที่เป็นไอ้แท่นๆ มาตั้งไว้กลางห้องแล้วคนดูก็มุงกันอยู่ละมั้ง
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
ซื้อแท่นที่ว่ามาฉายจุงกิที่บ้าน  หื่น


อุ๊ย เอ่อ ต๊ายเผลอตัว  ยิ้มน่ารัก


จริง ๆ แล้วถ้าไปรุมดูไอ้แท่นนี่มันจะต่างอะไรกับดูโทรทัศน์อยู่ที่บ้าน  ง่ะ
บันทึกการเข้า
perfect thing is not attractive. digitaly is interesting but not impressed.
บันทึกการเข้า

บล็อกในมุมมืด
because we always.....expecting


ถูก !!  เจ๋ง
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
ถ้าพัฒนาดี ๆ บริหารดี ๆ มันก็ไปคู่กันได้คับ

ทั้ง Digital และ Analog เพราะต่างมีข้อดีไม่เหมือนกัน
บันทึกการเข้า
ถึงเทคโนโลยีจะก้าวไกลไปขนาดไหน ยังๆ งานที่ทำด้วยมือก็ยังคงได้รับความสำคัญทุกยุคสมัยแหละครับ
พวกรูปวาด งานปั้น สถาปัตยกรรมสมัยก่อน ที่ดังๆ เป็นสิบ เป็นร้อย เป็นพันปี มันก็ยังมีคนรู้จักและสนใจอยู่เลย เพราะสิ่งเหล่านั้นคือต้นแบบทางความคิด และเทคโนโลยีในปัจจุบัน เจ๋ง
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!