เมื่อคืนนอนสามทุ่มกว่า ก็นอนเวลาเดิมปรกติทุกวัน
ในฝัน ฝันว่า เหมือนจะเป็น ฟอนต์ทริป แต่เอ๊ะ ทำไมในฟอนต์ทริปมีเพื่อนๆ สมัยมหาลัยผมปนอยู่ด้วย แต่ช่างเถอะ
เป็นทริปเที่ยวทะเล ละม้ายคล้าย หลีเป๊ะ เที่ยวๆ ดำน้ำๆ กินๆ
แล้วก็มีตอนนึง มากินอาหารในร้านอาหารหรูพอตัว
ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะอาหารมี โต นั่งตรงข้ามกับไอซ์ มีพี่จอย(มาได้ไง ไม่ได้ไปฟอนต์ทริปหนิ๕๕๕)
มีพี่กัมส์ มีอู๋ส์ มีชาร์ป
แล้วฉากในฝันก็ตัดมาที่ อีกมุมหนึ่งของร้านอาหาร พี่โบว์กับพี่แอนกำลังซื้อข้าวแกง
แต่เดี๋ยวนะ ร้านอาหารหรู ทำไมมีข้าวแกง ช่างเถอะ
พี่แอนก็สั่งข้าวแกงแบบเรียบง่าย
ส่วนพี่โบว์สั่งข้าวแกงกะหรี่ แต่ว่า ไม่ได้สั่งแบบปรกติ
พี่โบว์บอกแม่ค้าข้าวแกงว่า แกงกะหรี่มันไม่ร้อนเลย อุ่นให้หน่อย อุ่นไม่โครเวฟแบบให้แบ่งเป็นเลเยอร์แกงกะหรี่

ให้เรียงตามนี้
..ด้านล่างเป็นน้ำมันเยิ้มๆ
...ชั้นต่อเป็นข้าวสวย
....ชั้นต่อมาเป็นสีส้มเหลืองของเครื่องเทศ
.....ชั้นต่อมาเป็นสีเขียวของกลุ่มผักโรยและผักส่วนผมสม
พอพูดจบ แม่ค้าเหวอ เหวอเพราะเราซื้อข้าวแกง แล้วแบบให้เอาไปอุ่นไมโครเวฟ แล้วต้องเรียงชั้นแบบนั้น ชั้นจะทำได้เร๊อะ!!!

พอเอาข้าวเข้าไมโครเวฟ พี่โบว์ก็บอกพี่แอนว่า ข้าวเยอะไป
พี่แอนก็บอก ให้เอาข้าวให้ไอ้ออย มันกินได้หมด ไงมันกินก็ไม่อ้วนหรอก

แล้วภาพก็ตัดมาเป็น พี่หน่อย ฟ้า จารย์ดา วิ่งมาแบบไวไว
ในฝันนี่ ตลกท่าวิ่งพี่หน่อย คือไม่เข้าใจว่า 3 คนนั้นวิ่งเข้ามาในห้องอาหารทำไม

มาตัดจบตรงเรานั่งรถบัสแบบหวานเย็นไปสนามบิน ฮิ้วฮ้าว เสียงดังจนคนในสนามบินมอง
จบตรงขึ้นเครื่อง ซึ่ง กองทุนฟอนต์ออกค่าเครื่องบินให้
กลับถึงบ้านแยกย้ายจากสนามบินขนาดใหญ่ แต่ดูแล้วในฝันไม่ใช่สุวรรณภูมินะ มันคือที่ไหนเนี่ย

แล้วเสียงนาฬิกาปลุกก็ดัง จบ
