เพิ่งตื่นตะกี้
ฝันว่าตัวเองกำลังเรียน ม.ปลายอยู่ และตอนนั้นอยู่ในช่วงสอบ
เป็นเพื่อนกับน้องเต้ย (น้องเต้ยที่เป็นดารานั่นแหละ)
แล้วตอนนั้นกำลังจะเอาข้อสอบ ไปให้อาจารย์ที่ห้องเพื่อแจกเด็กนักเรียนที่เข้าสอบในรอบบ่าย
ระหว่างเดินก็แอบเปิดดูตรงมุมกระดาษด้านซ้ายล่างหน้าแรก ปรากฎว่าเห็นข้อความนี้ค่ะ
คำสั่ง sql
update ....
set .....
where ...
ไอ้จุดๆๆ นี่คือจำไม่ได้นะคะ แล้วก็รีบปิดเอาข้อสอบไปส่งตามปกติ
เสร็จตรงนี้แล้วก็จะกลับบ้าน เพราะหมดภารกิจแล้ว
ระหว่างที่เดินกลับบ้านกับเต้ย ที่นอกโรงเรียนมีทหารถือปืนอาวุธสงครามเยอะมาก กำลังวิ่งกรูผ่านหน้าโรงเรียนไป
อีกกลุ่มหนึ่งเข้าโรงเรียนมา แล้วเปิดดูรายชื่อที่เฉพาะพวกทหารมี แล้วยิง!
ดุกยังมีชีวิตอยู่ แต่มองไปรอบข้าง น้องเต้ยนอนจมกองเลือดอยู่ริมเสาข้าง ๆ สนามหญ้า
ปลายกระบอกปืนยังไม่หันมาทางดุก ดุกก็พยายามหนี
รีบเดินไปทางประตูโรงเรียน
เห็นผู้ปกครองนักเรียนมารับเด็กเพื่อกลับบ้านก่อน ก็เนียนไปกับเขาว่าเป็นลูกเขาด้วย
แล้วก็ออกไปพ้นประตูโรงเรียนได้ เจอเพื่อนของตาแว่น ก็ขออาศัยซ้อนมอไซค์เค้า ให้เค้าไปส่งที่ป้ายรถเมล์
แล้วก็ขึ้นรถเมล์ ตอนนั้นฝันว่าจะลงแถว ๆ กองสลาก
เพราะป้ายรถเมล์อื่นในป้ายข้าง ๆ รถที่กำลังจะไป (ป้ายที่บอกนั่นล่ะว่าจะไปตรงไหนบ้าง) ดุกไม่รู้จักเลยนอกจากกองสลาก
แล้วพอลงป้ายนี้เสร็จ มันลงลำบากมาก โดยต้องเหยียบยางรถยนต์ที่ทำเป็นสะพาน แล้วค่อยเหยียบพื้น
ดุกค่อย ๆ เดินไปทางตลาด แล้วเจอหนูแหม่ม (สุริวิภานั่นล่ะ) ตั้งร้านดูดวงอยู่ในเต๊นท์ ก็ เดินเข้าไปดูดวงหน่อยซิ
หนูแหม่มก็ทักว่า
:27:หนูกำลังจะไปไหนลูก
:56:กำลังจะกลับบ้านค่ะ
:27:พี่ว่าเดือนหน้าค่อยกลับดีมั้ย
:56:ทำไมเหรอคะพี่
:27:หนูไปทุจริตอะไรมารึเปล่า
:56:เปล่านี่คะ
:27:เรื่องกลับบ้านพี่แนะนำว่าให้กลับเดือนพฤษภาคมดีกว่า เพราะถ้ากลับเดือนนี้หนูโดนสอบทุจริตแน่ ๆ
:56:คือ.. หนูนึกออกแค่ว่า แอบเปิดข้อสอบของที่จะไปส่งให้ห้่องอื่นดูนิดเดียว แล้วจำได้แค่ช่วงตรงนั้นแค่นั้นอะค่ะ
:27:ก็คงตอนนั้นแน่ ๆ แต่หนูเก่งนะ เรียนอันนี้ได้ด้วยจะไปเขียนโปรแกรมเหรอจ๊ะ
แล้วก็ได้ยินเสียงคนร้องกรี๊ดพร้อมกับหลบใต้โต๊ะ พี่หนูแหม่มหลบไม่ทันโดนคนใช้ปืนเหมือนของทหารเด๊ะ ยิงใส่ร่างพรุน
ดุกตกใจพยายามเดินตรงทางเดินเพื่อออกจากตรงนั้นเพื่อวิ่งหนี (เพราะมันไล่ยิงคนที่อยู่ใต้โต๊ะหมดเลย)
แล้วก็มีคนเปิดรายชื่ออันนั้นแหละ แล้วก็ยิงดุก ตายตรงทางเดินนั้นเลย
แล้วดุกก็เป็นวิญญาณ ออกจากร่างมา
เห็นผู้ชายคนหนึ่ง หลบอยู่ตรงเก้าอี้ พยายามวางระเบิด
ดุกก็นั่งดู เพราะรู้ว่าตัวเองตายแล้ว
ดูเลขมันนับถอยหลัง (เพราะตั้งเวลาไว้ 30 วินาที)
ก็นั่งดูจนมันเลข 00 อะ
เสียงมันใกล้จะระเบิดคุ้น ๆ นะ เหมือนเสียงนาฬิกาปลุก
พอ 00 ปั๊บก็ไม่ระเบิดแต่เสียงนาฬิกาปลุกดังมาก
จนต้องตื่นมาปิดนาฬิกาปลุกในที่สุด
7 โมงแล้วเหรอนี่
